Sunday 28 January 2018

బూతు ఆలోచనలు (revised post)


బూతు అనగా సెక్స్‌కి సంబంధించిన విషయం. వ్యక్తుల మధ్య జరిగే 'సెక్సువల్ ఇంటర్‌కోర్స్' అనే క్రియని 'బూతు' అని అంటారు. బూతుని రిఫర్ చేస్తూ అనే మాటల్ని 'బూతుమాటలు' అంటారు. మన దేశంలో నగ్నత్వం కూడా బూతుగానే చెలామణి అవుతుంది.. కొన్నిదేశాల్లో నగ్నత్వం బూతు కాదు. ఇవన్నీ కల్చర్‌కి సంబంధించిన అంశాలు.

ఇంటర్‌కోర్స్‌ని చిత్రీకరించే సినిమాల్ని 'బూతుసినిమాలు' అంటారు. వీటినే 'నీలిచిత్రాలు' అనికూడా అంటారు.. ఎందుకంటారో తెలీదు. కొందరు 'పోర్న్' అంటారు. మరికొందరు 'ఎడల్ట్ ఫిల్మ్స్' అంటారు. ఈ బూతుసినిమాలు ఎంతో ముఖ్యమైనవి కాబట్టే ఇన్ని పర్యాయ పదాలు ఉన్నట్లుగా తోస్తుంది. ఈ తరహా సినిమాలు తియ్యడం కొన్నిదేశాల్లో 'కళారూపం' కిందకి వస్తుంది. కొన్ని అమెరికా రాష్ట్రాల్లో ఎడల్ట్ ఫిల్మ్ 'ఇండస్ట్రీ'కి చట్టబద్దత ఉంది.

బూతు విషయాలు చర్చకి వచ్చినప్పుడు ఆడవాళ్ళు, పిల్లలు చదువుతారని/చూస్తారని స్పృహ ఉండాలని విజ్ఞులు వాకృస్తారు. పిల్లల విషయంలో నాకెటువంటి భేదాభిప్రాయం లేదు, వారిని ఈ విషయాల నుండి దూరంగా ఉంచాలని నేను గట్టిగా నమ్ముతాను. భారత ప్రభుత్వం వారు కూడా పజ్జెనిమిదేళ్ళ వయసు లోపు వారిని బూతుకి దూరంగా ఉంచాలని చట్టం చేశారు. ఆపై వయసువారు 'ప్రైవేటు'గా బూతు చూడొచ్చు. ఇందుకు చట్ట ప్రకారం ఆడామగ వివక్షత లేదు.

ఒక నేరాన్ని అంచనా వేసేప్పుడు వ్యక్తిగతం, సమాజగతం అనే అంశాలుగా బేరీజు వెయ్యాలి. వ్యక్తిగతం కన్నా సమాజగతమైన నేరాలు యెక్కువ ప్రమాదకరం. హత్య, దొంగతనం లాంటివి వ్యక్తిగతమైన నేరాలు. అలాగే 'అక్రమ' సంబంధాలు ('సక్రమ' సంబంధం అంటే ఇద్దరు వ్యక్తుల మధ్య ఉండే 'చట్టపరమైన' సెక్సు సంబంధం) కూడా ఈ కోవకే చెందుతాయి. వీటివల్ల వ్యక్తులకీ, వారి కుటుంబాలకీ నష్టం. సమాజానికి పరిమితమైన నష్టం.

సమాజానికి నష్టం కలిగించే నేరాలు.. దొంగనోట్ల వ్యాపారం, పబ్లిక్ పరీక్షల పేపర్లు అమ్ముకునే వ్యాపారం, రాజకీయమైన అవినీతి, ఓట్ల కోసం ప్రజల్లో విద్వేషాలు రెచ్చగొట్టటం.. ఈ ఘరానా నేరస్తుల లిస్టు చాలా పెద్దది, అది వేరే చర్చ.

మనలో అభిప్రాయాలు అనేక రకాలుగా ఉంటాయి. కొన్ని అభిప్రాయాల్ని అనుభవంతో ఏర్పరచుకుంటాం. మిరపకాయ బజ్జీ తింటే కడుపు భగ్గుమంటుంది, ఉల్లిపాయలు కోస్తుంటే కళ్ళు భగ్గుమంటాయి.. ఇవన్నీ అనుభవంతో తెలుసుకుంటాం. మేడమీంచి దూకితే కాళ్ళు విరుగుతాయని తెలుసుకోడానికి అనుభవం అవసరం. ఇవేవీ కాకుండా ఆయా సమాజాలకి చెందిన 'నైతికపరమైన' అభిప్రాయాలు మరికొన్ని. ఉదాహరణకి - మన గ్రామీణ సమాజంలో ఆడవారు 'పరాయి' మగాడితో మాట్లాడటం తీవ్రమైన తప్పు. 

ఇప్పుడు నా బూతు కథల అనుభవాల గూర్చి రాస్తాను. నే చదువుకునే రోజుల్లో 'రమణి' అని ఒక 'శృంగార కథల పత్రిక' బాగా పాపులర్. 'రమణి'లో సెక్స్ కథలు చందమామ కథల్లా నిత్యనూతనం. అనగా పాతసంచికలకి రిపీట్ వేల్యూ ఉంటుందని అర్ధం! ఆ విధంగా బూతుకథా యజ్ఞం అవిజ్ఞంగా కొనసాగించాను. ఆ కథలు అన్నేసి చదివినా నాకెప్పుడూ ఆడవాళ్ళ పట్ల అసభ్యంగా ప్రవర్తించాలనిపించలేదు.

ఇప్పుడు నా బూతు సినిమా అనుభవాలు కొన్ని. 1980 లలో విడియో ప్లేయర్లు ఉన్న ఇళ్ళు తక్కువ. ఆ తక్కువ ఇళ్ళల్లో మా ఇల్లొకటి. అమ్మానాన్న తరచుగా అక్క దగ్గరకి వెళ్తుండేవారు. వాళ్ళు లేని రోజుల్లో నా స్నేహితులు మా ఇంటిని నీలిచిత్రాల అడ్డాగా మార్చేసేవారు. మొదట్లో వారితో పాటు నేను కూడా ఆ చిత్రరాజాల్ని ఉత్సాహంగా చూశాను గానీ.. ఆ తరవాత విసుగేసింది - ఎప్పుడూ ఒకటే గోల!

రాత్రుళ్ళు భీభత్సమైన బూతు సినిమాలు చూసిన నేనూ, నా స్నేహితులూ.. పగలు మెడికల్ కాలేజ్ లైబ్రరీలో తీవ్రంగా చదివేవాళ్ళం, క్లాసమ్మాయిల్తో కేంటీన్లో కాఫీ తాగుతూ సరదాగా కబుర్లు చెప్పేవాళ్ళం. ఇప్పుడో ప్రశ్న - అసలు ఈ పోర్న్ ఎందుకు చూశాను? వెనక్కి తిరిగి ఆలోచిస్తే ఒకటే సమాధానం. చిన్నప్పుడు క్రికెట్ ఎందుకు ఆడానో, సినిమాలెందుకు చూశానో, అవధానిగారి ఇంట్లో దొంగతనంగా మావిఁడి కాయలు ఎందుకు కోశానో.. అదీ అందుకే! 

నాకంటూ ఒక ఎకడెమిక్ కెరీర్ ఉంది కాబట్టి, నా ఆలోచనలు ఎల్లప్పుడూ ఎంతో ఉన్నతంగా ఉండేవని చెబితే చెల్లిపొవచ్చు.. చాలామంది ఇలా అబద్దాలే చెబుతారు. మనిషి డెవలెప్మెంట్ స్టేజెస్ ఒక్కో సమయంలో ఒక్కో ప్రయారిటీ ఉంటుంది. ఇవన్నీ సిటీ బస్ స్టేజీల్లాంటివి. ఒకటి దాటితేనే ఇంకోటి వస్తుంది. కొందరికి చెప్పుకోడం ఇష్టం ఉండదు, నేను చెప్పుకుంటున్నాను - అంతే తేడా!

బూతు సాహిత్యం చదివినా, బూతు సినిమాలు చూసినా మగాడు మృగాడుగా (దుర్మార్గమైన ఈ పదం తెలుగు మీడియా సృష్టి) మారిపోతాడని కొందరు గట్టిగా వాదిస్తారు. వారి సత్యసంధతని, నిజాయితీని శంకించను. యెవరి అభిప్రాయం వారిది. కొందరిది మతపరమైన సమస్యైతే, మరికొందరిది నైతిక సమస్య. ఇంకొందరిది సమాజ శ్రేయస్సు కోరుకునే నిజాయితీతో కూడిన నిజమైన ఆందోళన అయ్యుండొచ్చు.

కానీ - ఈ అభిప్రాయాలన్నీ ఋజువుకి నిలబడని వారి సొంత అభిప్రాయాలనే అనుమానం నాకుంది. అందుకు నా స్వానుభవం కూడా ఒక కారణం. బూతు సాహిత్యాన్ని, నీలిచిత్రాల్ని ఎంజాయ్ చేసిన నేను చెడిపోనప్పుడు.. ఇంకెవరన్నా ఎలా చెడతారు?! 

నా అనుభవాల్ని జనరలైజ్ చెయ్యడం కరెక్ట్ కాదు. కానీ.. మన సమాజంలో పోర్న్ గాంచడం వల్ల చెడిపోతారంటానిక్కూడా ఋజువు కావాలి కదా? అయితే అందుకు కొందరు సెక్స్ నేరాలు చేసిన 'చెడిపోయిన'వారిని ఉదాహరణగా చూపవచ్చు. కానీ వాళ్ళు పోర్న్ వల్లే చెడిపొయ్యారని నిర్ధారించలేం. పోర్న్ చూసినా ఎఫెక్ట్ కాని నన్ను ఎలాగైతే జెనరలైజ్ చెయ్యకూడదో పోర్న్ చూసి చెడిపోయినవాణ్నీ జనరలైజ్ చెయ్యకూడదు.

సైకాలజిస్టులు కోపాన్ని కంట్రోల్ చేసుకోడానికి 'కథార్సిస్' అనే టెక్నిక్ వాడతారు. ఎగ్రెసివ్ పర్సన్ ఒక భీభత్సమైన ఏక్షన్ సినిమా చూస్తూ ఆ హీరోతో తనని తాను ఐడెంటిఫై చేసుకుని తన ఎగ్రెసివ్ ఫీలింగ్స్ నుండి విముక్తి పొందొచ్చు. దీన్నే 'వెంటిలేషన్' అని కూడా అంటారు. అలా కోపవిముక్తుడైన ఆ వ్యక్తి, ప్రవర్తనలో కొంత సౌమ్యుడుగా మారవచ్చు.

ఇప్పుడు ఇదే లాజిక్‌ని పోర్నగ్రఫీకి తీసుకొద్దాం. పోర్న్ వాస్తవం అనుకునే అమాయకుడు ఉండడు. పోర్న్ నటుల ఇమేజెస్ మెదడుని స్టిమ్యులేట్ చేస్తాయి. చూసేవాడు ఆ నటుల్తో ఐడెంటిఫై చేసుకుని ఆనందం పొందుతాడు. ఇది పూర్తిగా ఫేంటసీ, వెంటిలేషన్ ఆఫ్ సెక్సువల్ డ్రైవ్. జాకీ చాన్ ఫైటింగులు చూసినవాడు రోడ్ల మీద జనాల్ని తన్నడు, తన్నినట్లు తృప్తి నొందుతాడు, ఇదీ అంతే.

నేనిదంతా రాస్తుంది నా ఆలోచనలు మీతో పంచుకోవటానికి తప్ప పోర్న్ ప్రమోట్ చెయ్యటానికి కాదు, దానికి ఆల్రెడీ కోట్లాది అభిమానులున్నారు. మీరొక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి నాకు నీతిబోధన కార్యక్రమం మొదలేడ్తే నే చేసేదేంలేదు (ఇప్పుడంతా నీతుల కాలం నడుస్తుంది). బూతు వల్ల తెలుగు సమాజం ఎంతగా చెడిపోయ్యిందో తెలుసుకోటానికి మన దగ్గర సైంటిఫిక్ డాటా లేదని నా అభిప్రాయం. ఋజువు లేకుండా ఏం చెప్పినా అది వారి వ్యక్తిగత అభిప్రాయమే అవుతుంది, అంతకుమించి మరేమీ కాదు.

అసలు బూతు అంటే ఏమిటి? 'మనసుని చెడుగా ప్రభావితం చేసి, వ్యక్తిత్వాన్ని చెడగొట్టేది బూతు' అనే విస్తృత నిర్వచనం ఇచ్చేసుకున్నట్లైతే ఈ ప్రపంచంలో మనకి కావలసినంత బూతు ఉండనే ఉంది.

మత చాందసాన్ని ప్రమోట్ చేస్తూ, ఇతర మతాలపై విషం చిమ్మే ఏ పుస్తకమైనా బూతు పుస్తకమే! మనుషుల్ని శతాబ్దాల వెనక్కి తీసుకుపొయ్యే ఏ సాహిత్యమైనా బూతు సాహిత్యమే. సాంప్రదాయాల పేరుతొ తిరోగమన భావాజాలాన్ని ప్రమోట్ చేసే ఏ సినిమా అయినా బూతు సినిమానే.

ఆ విశాల దృష్టితో చూస్తే సినిమాల్లో నగ్నత్వం చూపిస్తే బూతు కాదు. ప్రేమ పేరుతొ హీరో వేసే వెకిలి వేషాలు బూతు. ఆడపిల్లల్ని హీనంగా తీసిపడేసే హీరోగారి పొగరు బూతు.

పాత సినిమాల్లో కూడా బుట్టల కొద్ది బూతు డైలాగులుండేవి.

'ఏమండి! మీరు ఎంతైనా తాగండి, తిరగండి. కానీ ఈ నిర్భాగ్యురాలికి మీ పాదాల దగ్గర ఇంత చోటివ్వండి. కనీసం మీ ఇంట్లో పనిమనిషిగానైనా చోటివ్వండి.'

నో డౌట్.. ఇది మాత్రం పచ్చి బూతు డైలాగ్!

(Ramana Yadavalli on 14 June 2014) fb post on 29/1/2018

తెలుగు పత్రికల మెడికల్ వార్తల స్థితి

ఒక తెలుగు వార్తాపత్రికలో నిన్న మాంసాహారం యెక్కువగా తింటే పెద్ద పేగు కేన్సర్ 'వస్తుందనీ', అదే పత్రిక ఇవ్వాళ మాంసాహారంతో క్యాన్సర్ 'దూరం' అని రాసిందనీ మిత్రులు ఫోటోలు పెట్టారు. ఈ పోస్టుకి ప్రేరణ ఆ ఫోటోలే.
ఇలాంటి వార్తల పట్ల నాకున్న అవగాహన -
మెడికల్ రీసెర్చ్ మెథడాలజీలో డాటా కలెక్షన్లో ప్రధాన విషయంతో పాటు అనేక ఇతర విషయాల్ని పొందుపరచి విషయ సేకరణ చేస్తారు. ఈ రీసెర్చ్‌లో అనేక రకాలైన స్టాటిస్టికల్ సిగ్నిఫికెన్స్ లేని సమాచారం కూడా వచ్చేస్తుంది. అసలు విషయం కన్నా ఈ కొసరు విషయాలు సర్దాగానూ, ఆసక్తికరంగానూ వుంటాయి. శాకాహారులకి కిడ్నీ జబ్బులు ఎక్కువని ఒక డాటా చెబితే ఇంకో డాటాలో శాకాహారులకి కిడ్నీ జబ్బులు తక్కువని వస్తుంది. ఫలానా స్టడీలో ఇలా తేలిందని సోర్స్‌ని కోట్ చేస్తూ ఆసక్తికరంగా రాయడానికి ఇంగ్లీషు మెయిన్ స్ట్రీమ్ జర్నల్స్‌కి మెడికల్ జర్నలిస్టులు వుంటారు. వాళ్లకి ఆయా మెడికల్ జర్నల్స్‌తో కాపీరైట్ తాలూకా ఒప్పందాలుంటాయి. అయితే - ప్రొఫెషనల్ డాక్టర్లెవరూ ఈ వార్తల్ని సీరియస్‌గా తీసుకోరు. ఈ స్టడీస్ ఫలితాలు అనేకసార్లు రేప్లికేట్ అయ్యి, ప్రతిష్టాత్మకమైన మెడికల్ జర్నల్స్‌లో కన్సిస్టెంట్‌గా రిపోర్ట్ అయితేగానీ డాక్టర్లు పట్టించుకోరు.
ఇప్పుడు తెలుగు పత్రికల మెడికల్ వార్తల స్థితి -
నేను తెలుగు వార్తాపత్రికలు చదివి చాలా సంవత్సరాలే అయింది. అయినా - ఈ తెలుగు మెడికల్ వార్తా జర్నలిస్టుల పట్ల ఇలా అనుకుంటున్నాను (నా అవగాహన తప్పని నా జర్నలిస్టు మిత్రులు చెబితే 'సారీ' చెప్పడానికి రెడీ). ఈ జర్నలిస్టులకి కనీసస్థాయి మెడికల్ అవగాహన వుండదు. ఇంగ్లీషు పత్రికల్లో పబ్లిషైన గాలివార్తల్ని తెలుగులోకి అనువదించడం మాత్రమే వీరికి తెలిసిన విద్య. వార్తకి సోర్స్ మాత్రం చచ్చినా ఇవ్వరు (తస్కరించిన వార్త కాబట్టి కాపీరైట్ సమస్యలొస్తాయి). ఈ వార్తల్ని వాళ్ల బాసుల ఆజ్ఞననుసరించి ఫిల్లింగ్ అప్ న్యూసుగా ప్రచురిస్తుంటారు. అంచేత ఈ బాపతు వార్తలకి విశ్వసనీయత వుండదు, కనుక మనం పట్టించుకోరాదు.
ఇదంతా యెందుకు చెబుతున్నానంటే - 'ఫలానా పేపర్లో ఫలానా తింటే ఫలానా రోగం వస్తుందని రాశారు! నిజమేనా?' అంటూ నన్ను కొందరు అడుగుతుంటారు. వారికిదంతా చెబితే అర్ధమవుతుందో లేదో తెలీదు, అంచేత సమాధానం దాటవేస్తాను. ఇది చదివాక తెలుగు మెడికల్ వార్తల డొల్లతనాన్ని మీరుకూడా అర్ధం చేసుకుంటారని ఆశిస్తున్నాను.

(FB post)

Tuesday 9 January 2018

కత్తి మహేశ్ - సామాజిక ప్రయోజనం

కత్తి మహేశ్ - సామాజిక ప్రయోజనం
'సినిమా నటులు మనలాంటి మనుషులే. మనలాగే అన్నం తింటారు, రాత్రవంగాన్లే దుప్పటి కప్పుకుని నిద్రపోతారు.' ఈ విషయం నాకు చిన్నప్పుడు తెలీదు, తరవాత తెలుసుకున్నాను. ఇలా తెలుసుకోడం అనేది వొక పరిణామం. కొందరు - చదువు లేకపోడం, తద్వారా వచ్చే జ్ఞానానికి దూరమైపోడం.. ఇలా అనేక కారణాల వల్ల ఈ పరిణామ క్రమానికి దూరమైపోతారు.
అయితే చదువుకుని, ఉద్యోగాలు చేసుకుంటున్నంత మాత్రాన జ్ఞానులైపోతారనే గ్యారెంటీ లేదు. గొప్ప చదువులు చదివి కూడా సినిమా నటుల్ని దేవుళ్లుగా భావించేవారి మనస్తత్వం గూర్చి కొంత ఆలోచన చేద్దాం.
సినిమా వొక వ్యాపారం, ఈ వ్యాపారంలో సినిమా హీరో వొక స్టేక్ హోల్డర్. హీరోల యూఎస్పీ పెరగాలంటే తమ సినిమాలకి ఓపెనింగ్స్ వుండాలి, తమని దేవుళ్లా ఆరాధించే వొక మూక కావాలి. అందుకోసం తెలుగు సినిమా హీరోలు అనేక మార్గాలు యెంచుకున్నారు. వాటిల్లో ముఖ్యమైనది - కులతత్వం.
కులాభిమానం అనేది వొక ప్రిమిటివ్ ఎమోషనల్ భావం. దీన్ని తమ వ్యాపారం కోసం వాడుకోడంలో తెలుగు హీరోలు రాటుదేలారు. జ్ఞానాన్ని ఎమోషన్స్ అధిగమిస్తాయి. కాబట్టి గొప్పచదువులు చదివి అమెరికాలో ఉద్యోగం వెలగబెడుతూ కూడా "జైబాలయ్యా" అంటూ రెచ్చిపొయ్యే కమ్మకులస్తుల్నీ, "జైపవనిజం" అంటూ ఊగిపొయ్యే కాపుకులస్తుల్నీ అర్ధం చేసుకుంటూ.. వారిని వారి అజ్ఞానానికి వదిలేద్దాం.
చదువుకి దూరంగా వుండిపోయిన నిరక్షరాస్యుల హీరోభక్తి పూర్తిగా అమాయకత్వం, అజ్ఞానం. వీరు నా చిన్నతనంలో నాకున్న అమాయకత్వ స్థాయిలోనే మిగిలిపోయిన అభాగ్యజీవులు. వీరిని చూసి జాలిపడదాం.
ఇప్పుడొక సందేహం -
చదువులేకనో, కులాభిమానంతోనో హీరోల్ని తీవ్రంగా అభిమానించే దురభిమానులే అభిమాన మూకలైతే వీళ్ల సంఖ్య చాలా పరిమితంగా వుండాలి, కానీ వాస్తవంగా ఈ మూక చాల పెద్దదిగా వుంది! కారణం యేమైయ్యుండొచ్చు?
తెలుగు రాష్ట్రాల్లో బీసీ, ఎస్సీ కులస్తుల సంఖ్య చాలా యెక్కువ. వీరిలో చదువుకున్నవాళ్లూ యెక్కువే. చదువుకున్న బీసీ, ఎస్సీ కులస్తులు కూడా కొందరు (యెందరో తెలీదు) ఈ వీరాభిమానుల లిస్టులో వున్నారని అర్ధమవుతుంది. చదువూ వుండీ, గోక్కోటానికీ కులమూ లేక - మరి వీళ్లెందుకు హీరోల బానిసల లిస్టులో వున్నారు?!
ఇక్కడే తెలుగు సమాజానికి కత్తి మహేశ్ ప్రయోజనం వుంది. కత్తి మహేశ్, టీవీ చానెళ్లు.. యెవరి లెక్కలు వాళ్లకుండొచ్చు. కానీ చివరాకరికి ఈ ఎపిసోడ్లో వొక సామాజిక ప్రయోజనం వుందని నమ్ముతున్నాను. ఆ రెండు కులాలకి "చెందని" ఆవేశపరులైన అభిమానులు.. కత్తి మహేశ్ లేవనెత్తుతున్న అంశాల పట్ల (తరవాత కొన్నాళ్లకైనా) మనసుపెట్టి ఆలోచించే అవకాశం వుంది. వొక్కసారి ఆలోచించడం మొదలెడితే వీళ్లకి చాలా విషయాల్లో కళ్లు తెరుచుకుంటాయి. ఇది తెలుగు సమాజానికి కలిగే దీర్ఘకాలిక ప్రయోజనం.
మనలో వుండే అమాయకత్వం, అజ్ఞానం వల్ల సినిమావాళ్లని నెత్తిన పెట్టుకుంటున్నాం. సినిమావాళ్లేం పైనుండి వూడిపళ్లేదు. మనందరిలాగా వాళ్లూ మామూలు మనుషులు. వాళ్లక్కూడా దెబ్బ తగిల్తే నెత్తురొస్తుంది, అన్నం తినకపోతే నీరసం వస్తుంది. సినిమా నచ్చితే పదిసార్లు చూసుకుందాం. హీరోల్ని దేవుళ్లుగా భావించడం, వారిచేత తన్నులు తినడం మన మూఢత్వాన్నీ, బానిసబుద్దినీ సూచిస్తుంది.
'మాకివన్నీ అనవసరం, మేం మా హీరోదేవుళ్లకి భక్తులం!' అంటారా? సరే, అలాగే కానివ్వండి - బెస్టాఫ్ లక్!

(fb post)